Inleiding
Met de opkomst van e-commerce hebben zich ook nieuwe vormen van mededingingsrechtelijke beperkingen ontwikkeld, zoals beperkingen ten aanzien van het (mee)bieden op zoektermen voor online advertenties (bijvoorbeeld AdWords). Voorbeelden hiervan zijn het beperken van distributeurs om op de merknamen en handelsnamen van hun leveranciers te bieden of concurrenten die met elkaar afspreken niet langer op elkaars merknamen te bieden. Vanuit commercieel oogpunt kan dit legitiem lijken. Zo kunnen bijvoorbeeld de advertentiekosten worden verlaagd.
Recente ontwikkelingen
Recente ontwikkelingen laten echter zien dat dergelijke afspraken – om niet (mee) te bieden op online advertenties – concurrentiebeperkend en dus illegaal kunnen zijn op grond van het Europese en Nederlandse mededingingsrecht. Hierbij kan worden gedacht aan de boete die de Europese Commissie aan modebedrijf Guess oplegde (2018) of de 1-800 Contacts-zaak in de US. Ook dichter bij huis is echter aandacht voor dergelijke online advertentiebeperkingen. Zo publiceerde de ACM op 7 juni 2019 een zgn. working paper over de economische effecten van afspraken over het niet meebieden op online advertenties, met name voor wat betreft de hotelsector in Nederland. Klaarblijkelijk maken in Nederland veel hotelketens afspraken met boekingssites om niet te adverteren op zoekresultaten voor hun merknaam. Overigens ligt de hotelsector in de US ook al onder vuur vanwege vergelijkbare afspraken.
Blog: waar op te letten?
Pauline Kuipers en Mariska van de Sanden schreven hierover onlangs een blog op Kluwer Competition Law Blog. Daarin bespreken zij:
- waarom ondernemingen überhaupt beperkingen willen opleggen ten aanzien van online advertenties,
- welke recente ontwikkelingen zich hebben voorgedaan,
- welke conclusies kunnen worden getrokken op basis van die ontwikkelingen, en
- waar in de toekomst op te letten bij afspraken over online advertenties.
